Zabytki

Dwór klasycystyczny w Woli Suchożebrskiej

W rozległej dolinie rzeki Sosenki, na niewielkim wzgórku znajduje się zespół dworsko-parkowy, oddalony od głównego traktu o około 250 metrów. Zespół dworsko-parkowy składa się z klasycystycznego dworku i współczesnych mu pozostałości dawnego parku i ogrodu.  Obiekt jest cennym przykładem historycznego założenia przestrzennego. Obecny kształt zespołu dworskiego pochodzi z l połowy XIX w. Do dziś zachował się murowany dwór parterowy z kolumnowym gankiem – portykiem oraz niewielki park o charakterze eklektycznym. Dwór reprezentuje typ skromnej wiejskiej rezydencji. Został ukształtowany pod wpływem architektonicznych założeń klasycystycznych, charakterystycznych dla Mazowsza. Parterowy murowany budynek był zbudowany w 1835 r. na rzucie prostokąta. Dziś zespół pałacowo-parkowy otoczony jest z trzech stron: północnej, południowej i zachodniej – polami uprawnymi. Od wschodu graniczy z wydzielonymi terenami dawnej oficyny. Niewielki portyk kolumnowy akcentuje część frontową dworu od południa. Dwór jest przykryty dwuspadowym dachem z pokryciem blaszanym (dawniej dachówka). Jego na biało otynkowana sylweta góruje nad rozłożonym na stoku parkiem z aleją dojazdową. Wnętrza urządzone są w stylu nawiązującym do tradycji ziemiańskiej.

Miejscowość Suchożebry, wraz z Wolą Suchożebrska i folwarkiem powstałym w XVIII w. należała do siedleckich dóbr rodziny Czartoryskich. Adam Kazimierz Czartoryski oddał te dobra 15 VI 1807 na rzecz Państwa, zyskując w zamian inne ziemie. W okresie rozbiorów dobra siedleckie znajdowały się w zaborze austriackim w cyrkule siedleckim, w okresie Księstwa Warszawskiego w Departamencie Siedleckim. W 1832 r. majątek ten nabył od Rządu Królestwa Polskiego Ignacy Marcinkowski, po którym bezpośrednim dziedzicem dóbr stał się jego syn – Franciszek. W rękach rodziny Marcinkowskich majątek pozostawał do 1889 r. Wtedy to dobra przeszły w ręce Karola Krasińskiego, a potem jego syna – Stanisława Justyna. W 1935 r. w drodze licytacji majątek kupił Zdzisław Poklewski-Koziett.

Od 1939 r. właścicielką dóbr suchożebrskich była Zofia z Łobaszewskich-Makowiecka, od której w 1940 r. przejął je Skarb Państwa w ramach ustawy o reformie rolnej. W okresie powojennym dwór i park były użytkowane przez Wydział Zdrowia w Siedlcach. W latach siedemdziesiątych obiekt przejęła Wyższa Szkota Rolniczo-Pedagogiczna, a następnie Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. Od 1994 r. pieczę nad obiektem objęły Sokołowskie Zakłady Mięsne S.A.

Zespół Sakralny w Suchożebrach

Kapliczka i Kościół parafialny pod wezwaniem Św. Marii Magdaleny z 1772 – 1782. Pierwszy drewniany kościół w Suchożebrach powstał w 1422 roku, był wzniesiony obok obecnego i posiadał plan krzyża łacińskiego. W latach 1906 -1912 do bryły kościoła dobudowano dwie wieże, a strop nad prezbiterium zastąpiono sklepieniem. W czasie wycofywania się wojsk hitlerowskich w 1944 roku, wysadzono w powietrze wieże oraz ścianę frontową kościoła. Po wojnie kościół został odbudowany.

Miejsca pamięci

O bogatej kulturze religijnej gminy Suchożebry świadczą liczne kapliczki, przydrożne krzyże oraz siedem cmentarzy. Są to:
• Cmentarze jeńców radzieckich z II Wojny Światowej we wsi Podnieśno i Sosna Kozółki.
• Cmentarz parafialny w Krynicy;
• Cmentarz parafialny w Krześlinie;
• Cmentarza parafialny w Suchożebrach;
• Cmentarz przykościelny w Krześlinie i Suchożebrach.

Park w Woli Suchożebrskiej

Obszar parku w Woli Suchożebrskiej jest podzielony aleją dojazdową i budynkiem dworku na dwie części: południową i północną, granice części południowej wyznaczają aleje lipowo- grabowe. Rosnące tu różne gatunki drzew owocowych nadają tej części parku charakter wyraźnie użytkowy. W części centralnej, przyległej do pozostałości gazonowego podjazdu przed dworem, drzewa parkowe tworzą kompozycję określającą przestrzeń wnętrza dziedzińcowego. Układ ten akcentuje główną oś kompozycyjną założenia. Struktura przestrzenna zadrzewienia części północnej nie jest jednolita, ponadto zachowało się ono znacznie gorzej. Zarówno najstarsze fragmenty rzędów lip, jak i północnozachodni skraj parku wskazują jednak wyraźnie na to, że był tu niegdyś zorganizowany układ przestrzenny.

Inne zabytki

• Zespół dworsko-parkowy z końca XIX w Krynicy, w którego skład wchodzi dwór, budynek gospodarczy i piwnice oraz pozostałości parku krajobrazowego.
• Kościół w Krześlinie pod wezwaniem Św. Mikołaja z lat 1730-1740. Od 1734 klasztor dominikanów, 1743-1863 bernardynów, restaurowany 1892, przebudowany w 1940.
• Grodzisko pierścieniowate w Podnieśnie z okresu wczesnośredniowiecznego kultury prapolskiej z XI wieku.
• Dwa parki podworskie: park w Woli Suchożebrskiej oraz park w Krynicy.